Haantjes van legrassen worden momenteel vaak verdelgd, maar er wordt geëxperimenteerd om ook hun vlees op de markt te brengen, vooral vanuit het oogpunt van dierenwelzijn. Is er vanuit het ILVO meer informatie rond te vinden? Wordt er wetenschappelijk onderzoek gedaan op het ILVO rond dit thema?
In de leghennensector is het inderdaad zo dat de mannelijke eendagskuikens net na uitkipping worden vernietigd. Voor België gaat dit om ongeveer 15 miljoen haantjes per jaar. De haantjes worden door vergassing vernietigd in de broeierijen. Dit proces, waarbij de haantjes gedurende 4 minuten CO2-gas toegediend krijgen, verloopt volledig volgens de Europese Verordening (EG) nr. 1099/2009.
De afgedode mannelijke eendagskuikens hebben nadien wel degelijk nog een functie, nl. als voeding voor onder andere reptielen en roofvogels, zowel in de dierentuinen als bij particulieren. Het is dus zeker niet zo dat deze kuikens op de vuilnisbelt terechtkomen en van geen nut meer zijn. Indien alle leghaankuikens zouden opgekweekt worden, zullen mogelijks andere dieren (muizen, ratten,…) moeten worden opgekweekt om als voedsel te dienen voor die reptielen en roofvogels.
Vanuit ethisch oogpunt wordt de vraag gesteld of het niet mogelijk is om de haantjes toch ook op te kweken in plaats van net na uitkippen te vergassen. Dit is echter zowel economisch als ecologisch onverantwoord. In de leghennensector wordt er continu geselecteerd op lijnen die zorgen voor een zo efficiënt mogelijke eiproductie. Door op dit aspect te focussen, is de vleesproductie bij die lijnen ondermaats. De haantjes doen er veel langer over om een aanvaardbaar slachtgewicht te bereiken. Ze nemen hierbij veel meer voeder op dan een normale vleeskip en scheiden gedurende die langere periode ook meer mest uit.
Via de voederconversie wordt uitgedrukt hoe efficiënt een dier gewicht (en dus vlees) aanzet. De voederconversie geeft weer hoeveel kg voeder een dier moet opnemen om 1 kg gewichtsaanzet te verkrijgen. Hoe lager dit getal, hoe beter dus (ecologisch en economisch). Voor leghaankuikens zit men rond een waarde van 3 à 4. Voor een reguliere vleeskip schommelt de voederconversie rond de 1,6.
Het Nederlandse concept Kipster werd recent opgestart in Oirlo. Dierenwelzijn staat centraal in hun concept: de leghennen krijgen er zeer veel ruimte en afleidingsmateriaal en kunnen ook gebruik maken van een (beperkte) vrije uitloop. De haantjes die tegelijkertijd uitkippen met de hennetjes, worden ook opgekweekt. Op die manier wordt het vlees van de broertjes verkocht naast de eitjes van de zusjes. Na ongeveer 15 tot 17 weken worden de haantjes geslacht aan een gewicht van ongeveer 1,5 kg. Ter vergelijking: een reguliere vleeskip bereikt na ongeveer 40 dagen een gewicht van 2,5 kg. Het vlees van deze haantjes wordt niet verkocht als filet, maar wordt verwerkt in de ‘Heerlijke Hollandse Haanburgers’ die exclusief bij Lidl worden aangeboden. De filet zou immers niet te vergelijken zijn met de malse filet van de reguliere vleeskip.
Op het ILVO wordt geen specifiek onderzoek gedaan rond dit thema.
Dit antwoord werd door het Pluimveeloket met de meeste zorg en nauwkeurigheid opgesteld. Er wordt evenwel geen enkele garantie gegeven omtrent de juistheid of de volledigheid van het antwoord op uw vraag. De gebruiker van dit antwoord ziet af van elke klacht tegen het Pluimveeloket of zijn medewerkers, van welke aard ook, met betrekking tot het gebruik van het gegeven antwoord. In geen geval zal het Pluimveeloket of zijn medewerkers aansprakelijk gesteld kunnen worden voor eventuele nadelige gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit antwoord.